’Op een dag als vandaag, komt alles terug’
HOOFDDORP – Maandag vieren we de bevrijding. Zondag herdachten we de slachtoffers die vielen in de oorlog. In Hoofddorp is het een herdenking van weinig woorden. Stilte en muziek vormen de hoofdmoot bij de dodenherdenking die werd gehouden bij het oorlogsmonument op de rotonde bij het Burgemeester van Stamplein.
De vlag halfstok, muziekvereniging Excelsior die geconcentreerd de passende muziek levert en vele mensen die zonder dat ze hiertoe ook maar door iets worden gedwongen toch als op afspraak een perfecte halve cirkel vormen om het monument.
Een kwartier voor de herdenking begint, voegt een stoet zich bij hen die vanaf het stadhuis is aan komen lopen. Zij dragen de kransen mee die later door de gemeente Haarlemmermeer, de Raad der kerken en het Oranje comité bij het monument worden gelegd.
Timen
Oud en jong staat door elkaar heen. Als de klok langzaam richting acht uur loopt, zijn er al twee minuten stilte. Om de Taptoe precies goed te timen, moet even wat tijd overbrugd worden. Deze wordt opgevuld door musjes en duiven die plots heel duidelijk te horen zijn.
Daarna volgt de echte twee minuten stilte. Sommigen sluiten de ogen, anderen kijken voor zich uit. Als later het Wilhelmus klinkt wordt de stilte verbroken door de meezingende aanwezigen. Barbara Bendervoet is er elk jaar bij. Namens de jongere generatie vindt ze het belangrijk om er bij te zijn. ,,Niet alleen voor toen, maar voor alle oorlogen en alles wat er nog steeds speelt.’’
Rollator
Een oudere man is net weer gaan zitten, nadat hij voor het volkslied van het zitplekje op zijn rollator was opgestaan en had meegezongen met zijn baseballkap tegen het hart gedrukt.
De vraag wat er door zijn hoofd ging tijdens de honderdtwintig seconden stilte, beantwoordt hij in eerste instantie door zijn handen trillend over zijn gezicht te vouwen. Als hij zijn handen na enige tijd weer weghaalt, blijken zijn ogen betraand. ,,Mijn vrienden’’, perst hij er bijna uit. Na een korte stilte: ,,En die rotmoffen.’’ Wat hij meteen nuanceert. ,,Niet deze generatie, hoor.’’
,,Ik ben 92. Stond er destijds middenin. Op een dag als vandaag komt alles terug.’’ Dan geeft hij de verslaggever een tikje op de wang. ,,Maar het komt goed hoor, jong.’’
Bron: Haarlems Dagblad.